امام فخر رازي در كتاب تفسير كبير مي نويسد:و از جمله ي فراريان, عمر بود, البته او از پيشگامان در فرار نبود و خيلي هم دور نشد, بلكه در بالاي كوه ثابت ماند تا وقتي كه پيامبر ( صلي الله عليه وآله وسلم ) از كوه بالا رفتند. از ديگر فراريان, عثمان بود كه همراه با دو نفر از انصار به نام هاي سعد و عقبه, فرار كردند تا به مكان دوردستي رسيدند و پس از سه روز بازگشتند . (2) چنان كه كاملا روشن است, بزرگترين علماي مخالفين شيعه, به فرار عمر در جنگ احد, تصريح كرده اند و جاي هيچ ابهامي در اين زمينه نيست. حال بايد از كساني كه مدعي شجاعت عمر بن خطاب هستند, سوال كرد: آيا شما از اين ماجرا اطلاع داريد؟ چگونه مي توان كسي را كه در جنگ فرار مي كند و رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم را تنها مي گذارد, شجاع ناميد؟ آيا معني شجاعت تغيير يافته يا تعصب و لجاجت, راه را بر درك حقيقت بر شما بسته است؟..